“Van wie moet dat dan? ” Die vraag stel ik mezelf steeds vaker als ik merk dat mijn hoofd weer overuren wil gaan maken op de dagen dat ik niets hoef. Vandaag is zo een dag: geen plannen, niets op de agenda, geen boodschappen, geen huishoudelijke taken. Geen to – do – lijstjes, geen mails die ik nog moet beantwoorden, geen werk, geen studie, niets om op te ruimen……….gewoon niets.
Met een kop thee zit ik aan de keukentafel en ik staar naar buiten. Ik luister naar de geluiden en kijk eens goed rond. Regen, die zachtjes tegen het raam aan slaat,de poes die zachte snurkgeluiden maakt, kruimels op de vloer. Onafgemaakte tekeningen van de meiden op de keukentafel,een volle wasmand die opgevouwen moet worden.Lege koffiebekers die bij de tv staan, rekeningen die betaald moeten worden. Onbewust merk ik dat ik in mijn hoofd alweer een lijst aan het maken ben.
Een lijst van dingen die moeten: de muur moet nodig eens geschilderd worden. Het toiletpapier is bijna op, de handdoeken moeten worden verwisseld worden, het aanrecht moet worden opgeruimd. Spinnenwebben hangen in de hoek, ik zie nog wat plakband op de plek waar vorige week nog slingers hingen. De meiden hebben nieuwe kleding nodig enz. Ik wil al bijna mijn spullen bij elkaar gaan zoeken om aan de slag te gaan met iets van de lijst, maar dan herinner ik me de vraag: “Van wie moet dat dan? ”
Vandaag kies ik voor niets doen
Ik denk hier even over na en focus me even op mezelf: Ik hoor de regen nog steeds vallen en de warmte van mijn kop thee voelt fijn aan tussen mijn koele handen. Ik schakel mijn gedachten uit en kijk naar buiten. Gewoon even een momentje niets doen; ik vind het een hele uitdaging. Maar dit keer lukt het me. Dat lijstje is er morgen ook nog. 🙂 Vandaag kies ik voor niets doen.
