JEZELF ZIJN

Vandaag is er een open dag op het werk van mijn man. Een kennismakingsmiddag waar iedereen elkaar voor de eerste keer ontmoet. Vanmorgen werd ik wakker met een koortslip en ik keek even zuchtend in de spiegel…..nee hè niet nu! Waar ik deze week nog een blog schreef over houden van de versie van jezelf waarin je gewoon puur bent, liep ik vanmorgen dus even keihard tegen mijn eigen lamp aan. 🙂

De meiden moeten natuurlijk ook  mee en vanmorgen werd mij even een spiegel voor gehouden. Ik hoorde mezelf allerlei dingen zeggen: “Doen jullie wel iets leuks aan vandaag? ” “Ik moet nog wel even jullie haren netjes doen!” “Hebben jullie je tanden al gepoetst? ” “Is je gezicht schoon? ” “Geven jullie straks wel netjes een handje? “enz. enz. Tja,…..toen ontplofte de bom natuurlijk 🙂  De meiden hadden er helemaal geen zin in om nu opeens wel in een jurk te moeten rondlopen: “Ik ga toch niet in een jurk, ik houd helemaal niet van jurken mam, dat weet je toch!!”

Toen ze beneden kwamen, slikte ik even 3 keer. Allebei stonden ze voor me in hun favoriete outfit: een korte broek van een zachte stof en een lekker ruimvallend t – shirt. Laten we het nog maar niet hebben over de kleurencombinaties. 🙂 Hun haren zaten ( zoals elke dag ) in een staart en de jongste wilde echt geen speldjes in, want dat zit niet lekker. “Mam, wij zijn zo toch geen flodders? Jij zegt altijd dat het gaat om je innerlijk toch, dan maakt het toch niet uit wat we aanhebben?? ”

PFFF…..HET ZIET ER NIET UIT

Tja, toen ik eenmaal een preek had afgestoken over de eerste indruk en dat het soms gewoon even nodig is om je netjes aan te kleden, keek de jongste mij aan : “Heb jij daarom nu opeens make – up op een blouse aan? “Pfff, het ziet er niet uit.!  Ik ga gewoon zoals ik ben. Ik ben leuk genoeg.”

Daar kunnen wij volwassenen nog wat van leren “:)