Een brief met een blauw logo, de welbekende letters van het UWV, viel deze week op de deurmat. Ik was vooraf op de hoogte gesteld d.m.v. een belletje, maar elke keer overvalt een zwaar gevoel me als ik de formulieren in moet vullen.
Is er iets veranderd qua gezondheid? Heeft u hulp nodig bij bepaalde activiteiten. Sport u ? Kunt u werken? Is er iets veranderd in uw sociale contacten? Verwacht u dat er binnen een jaar iets zal veranderen aan uw gezondheid? enz. enz. Een vragenlijst van 6 kantjes.
Ik laat de woorden op mij indalen en ik voel verdriet omhoog komen. En niet omdat ik die brief niet in wil vullen, want ik ben super dankbaar voor de mogelijkheden die ik gekregen heb door de gedeeltelijke afkeuring, ,maar meer omdat ik op zo een moment alleen maar moet kijken naar dingen die niet meer lukken. En laat dat nu juist iets zijn, waar ik de laatste jaren zo min mogelijk mee bezig ben.
“Ik wil niet kijken naar wat niet lukt”
En vandaag, na het invullen van deze lijst, weet ik weer waarom ik mijn leven niet op die manier wil bekijken. Ik wil niet denken in verliezen, ik wil niet kijken naar alle dingen die ik niet meer kan of doe. Ik wil niet constant opnoemen dat ik niet meer sport, dat ik na een uurtje op een verjaardag door mijn energie heen ben, dat ik niet mee ga op vakantie met de hele familie omdat ik dat qua energie niet trek.Dat ik na een feestje soms dagen op de bank moet bijkomen, dat ik soms niet weet hoe ik het in mijn hoofd moet organiseren als de druk iets wordt opgevoerd. Dat ik familie en vrienden veel minder zie omdat ik daar simpelweg de energie niet voor heb als ik ook nog mijn werk op school goed wil blijven uitvoeren. Als ik daar steeds bij stil sta en in blijf hangen, dan word ik alleen maar super verdrietig.
Een eigen bedrijf
En juist dát is de reden dat ik ervoor gekozen heb om te starten met mijn eigen bedrijf. Omdat ik mijn leven, dat zo enorm anders is geworden, een andere invulling wil geven. Omdat het mij een doel geeft, omdat het mij hoop geeft, en omdat ik er blij van word. Mensen zien vaak alleen de buitenkant of het topje van de ijsberg en snappen soms de keuzes die ik maak niet. En weet je, dat is prima. Je kunt het ook niet snappen als je het zelf niet meemaakt, of als je er zelf niet middenin zit. Vandaag, na het invullen van de lijst, was het voor mij nog een keer extra duidelijk:
Denk altijd in mogelijkheden
Denk altijd in mogelijkheden. Focus je op de dingen die je kunt en leef je leven vanuit jouw eigen waarden. Je voelt je zoveel beter als je op die manier in het leven staat, als je elke dag opstaat met het idee dat je met iets nuttigs bezig bent. Maak de keuzes vanuit je hart en vanuit jouw mogelijkheden en laat de angst voor de toekomst los. De toekomst is namelijk voor niemand zeker.
Maak er een mooie dag van lieve mensen!
