Ik dacht vandaag even terug aan het moment dat ik mezelf ziek meldde en de diagnose MS kreeg. Als ik terug denk aan die tijd, zie ik mezelf nog zitten, nou ja eigenlijk alleen maar liggen. Snikkend op de bank van ellende, vermoeidheid. Wanhopig omdat ik vond dat op dat moment mijn leven in elkaar was geklapt. Baan kwijt, status kwijt, mezelf schuldig voelend naar alles en iedereen en ik geef eerlijk toe dat ik op sommige momenten echt niet wist hoe ik verder moest.
Het inzicht
Ik herinner me één moment als de dag van gisteren. Het was alsof ik van een afstandje naar mezelf keek. Ik zag hoe hard ik was voor mezelf. Ik veroordeelde mezelf omdat ik ziek was geworden en vervolgens deed ik alsof er niets aan de hand was. Ik slikte mijn verdriet in, toverde een glimlach op mijn gezicht en zei dat het allemaal wel mee viel.Ik verschuilde mezelf achter mijn diagnose en hield dit een lange tijd vol. Ik kon heel veel dingen niet meer, dat was een feit. Maar hierachter schuilde meer en er kwam een moment dat ik daar nieuwsgierig naar werd.
Kom in actie!
Dat ik in de deze situatie terecht was gekomen, daar kon ik niet zoveel meer aan veranderen. Wel had ik invloed op hoe ik nu verder wilde. En ook al had ik een hele tijd nodig om dit in te zien en heeft het bloed, zweet er tranen gekost, ik ben zo blij dat ik deze strijd met mezelf ben aangegaan.
Door je leven echt onder een vergrootglas te leggen, door te kijken naar wat jou energie kost, door jouw eigen overtuigingen te leren kennen, door jouw valkuilen in te zien en vooral ……als allerbelangrijkste: door actie te ondernemen:door patronen te doorbreken.Je kunt zelf zoveel meer invloed op jouw leven uitoefenen. En natuurlijk is het doodeng en voelt het soms alsof je geen houvast hebt, maar als je de stappen durft te zetten en als je durft te dromen en buiten de kaders te denken, dan gaan er echt nieuwe deuren open.
Afscheid
Tijdens dit proces ben ik mensen kwijtgeraakt, maar heb ik ook zoveel nieuwe mensen leren kennen. En hoewel ik dit één van de moeilijkste dingen vond, gaf het ook ruimte. Ruimte voor persoonlijke groei. Ik geloof heel erg dat je van iedereen die je ontmoet in jouw leven iets kan leren. En op sommige momenten ben je uitgeleerd en is het tijd voor nieuwe mensen die jou kunnen upliften en inspireren.
Kies voor jezelf!
Twee weken geleden schreef ik mezelf in bij de kamer van koophandel en dat had ik drie jaar geleden echt niet kunnen bedenken. Op weg naar nieuwe mogelijkheden en kansen!
Dus:
Wees niet bang om jouw route opnieuw uit te vinden, om buiten de paden op zoek te gaan naar jouw weg. Want echt…….hoewel die eerste stap doodeng is, zul je merken dat het volgen van jouw eigen weg je zoveel gaat brengen.
Liefs,
Paula
