MS
Zachtjes…
Mama Slaapt
Sssst…
Misschien Straks
Moe Slapen
Minder Sporten
Meer Slapen
Meten, Schakelen
Momenten, Schuiven
Medicijnen, Struikelen
Sssst…
Mama Slaapt
Zachtjes
Misschien Straks…
Enige tijd geleden schreef ik dit gedicht over de impact van de diagnose MS op mijn leven. Soms lees ik het nog weleens terug en dan besef ik inderdaad dat de diagnose MS mijn leven en dat van mijn gezin wel degelijk heeft veranderd. Inmiddels zijn wij er allemaal al aardig aan gewend en wordt dit “nieuwe“ leven onze standaard, maar wanneer ik op sommige momenten even terugkijk naar hoe het was vóór de diagnose MS, dan is er best veel gewijzigd. Van vier dagen per week werken en minstens drie keer per week sporten, naar lege agenda’s en altijd keuzes moeten maken, dat is best een omslag, daar moest ik heel erg aan wennen. En met mij, mijn man en kinderen, ook.
Natuurlijk ben ik niet altijd positief
Sinds ik gestart ben met het schrijven van blogs, vragen mensen mij regelmatig of ik altijd alleen maar positief ben.De toon van mijn blogs zijn over het algemeen vaak positief is. Dat is natuurlijk niet altijd zo, maar dat is wel mijn insteek. Overal waar ik ben, probeer ik te kijken naar mogelijkheden en niet te vaak te verzanden in: ” blijven hangen in het verleden.” Daar word ik niet vrolijker van en meestal voel ik me daardoor alleen maar slechter. Ik heb het idee dat als ik daar een blog over zou gaan schrijven, dat ik daar anderen niet mee help. Ik wil mensen meegeven dat het leven niet ophoudt als je de diagnose MS krijgt. Dat geldt trouwens niet alleen voor MS, maar eigenlijk voor alles waardoor je jouw leven moet aanpassen.
Mijn valkuil is wel dat ik door mijn positieve insteek mensen misschien het idee geef dat het allemaal wel meevalt, dat er niet zoveel veranderd is en dat het leven gewoon hetzelfde blijft. Dat is natuurlijk niet zo; je moet je leven écht wel aanpassen. Als ik terug zou gaan naar mijn “oude“ leven, zou ik binnen no time weer een nieuwe schub hebben en zou mijn MS heel snel achteruitgaan en dat is iets wat ik echt probeer te voorkomen!
Ik leef nu bewuster
Als ik mijn leven nu zou moeten vergelijken met de tijd voor mijn diagnose, zou je kunnen zeggen dat ik nu bewuster leef. Bewuster in eigenlijk alles; ik eet veel bewuster, ik kies bewuster met wie ik om wil gaan, ik kies bewuster voor de activiteiten die ik wil doen en stel de hele dag door prioriteiten. Hierdoor doe ik veel meer de dingen die ik graag wil doen, met mensen waar ik energie van krijg. Mijn dochters vinden het heerlijk. Als zij nu thuiskomen uit school, ben ik er vrijwel altijd en ik heb tijd voor ze. En ook als ik weinig energie heb, kunnen we even theedrinken en de dag doornemen. Mijn man is ook blij dat ik nu ’s avonds een filmpje op de bank kan kijken, zonder te “zeuren” dat éérst alles opgeruimd moet worden. 🙂
Een lege agenda
Wat ik wel heel moeilijk blijf vinden, is het leren leven met een lege agenda. Niet alles vol plannen, maar zien wat de dag je brengt met mijn eigen energie als graadmeter. De activiteiten die ik wel graag wil doen; feestjes of weekendjes weg, moet ik juist weer heel strak inplannen, anders lukt het niet. Dus daar komt weer dat bewuste kiezen terug: wat wil ik wel doen en wat moet ik helaas afzeggen? Daar kan ik weleens heel verdrietig van worden.
Diep in mijn hart wil ik natuurlijk geen afspraken afzeggen en wil ik overal bij zijn, maar dat gaat gewoon niet meer. Ook loslaten en dingen uit handen geven, vind ik echt heel lastig. Het liefst doe ik alles zelf, maar als ik dat ga doen, houd ik geen energie meer over voor de leuke dingen. Dus hebben we nu een schoonmaakster, waar ik super blij mee ben. Schakel ik regelmatig hulp ik van opa’s en oma’s, buren en vrienden en laat ik soms “de boel de boel.”
De juiste balans
Al met al heb ik het idee dat ik steeds meer een juiste balans weet te vinden. Het gaat met vallen en opstaan. Ik ben best eigenwijs en wil graag zelf ervaren of iets wel of niet werkt. Ik denk dat het ook bij mij past om alles te overwegen en te proberen voor ik een beslissing neem.Mijn sterrenbeeld is weegschaal, zou dat ermee te maken hebben?. En ach tja, soms helpt de diagnose MS mij een beetje om gedwongen een keuze te maken. Dat is dan weer een voordeel! Om het toch maar positief af te sluiten. 🙂
